ข้อเสนอ ณ บ้านวรรณกรรม หนังสือ เรื่อง บาดาล / ลักษณวดี

กว่าคุณจะเห็นสินค้านี้ มันกลับถูกขายไปแล้วมากกว่า 166 ชิ้น และมีผู้กดถูกใจไปอีก 138 ครั้ง แต่นั่นก็อาจจะยังไม่ทำให้คุณสนใจสินค้านี้เท่ากับราคาเพียง 340฿ จากราคาปกติ 400฿ ของณ บ้านวรรณกรรม หนังสือ เรื่อง บาดาล / ลักษณวดี ซึ่งอาจเป็นราคาที่คุ้มค่ามาก หากคุณคิดว่าสินค้านี้ตอบโจทย์การใช้งานของคุณ เราแนะนำให้คุณลองอ่านรีวิวของสินค้าณ บ้านวรรณกรรม หนังสือ เรื่อง บาดาล / ลักษณวดี ก่อนการตัดสินใจสั่งซื้อในช่องทางช้อปปี้ ซึ่งคุณสามารถที่จะเลือกการชำระเงินได้หลากหลายและร้านค้า nabaanwannagum_officialshop จะเป็นผู้จัดส่งสินค้าให้กับคุณโดยตรงจากจังหวัดกรุงเทพมหานครฯ หากคุณสนใจสินค้าณ บ้านวรรณกรรม หนังสือ เรื่อง บาดาล / ลักษณวดี อย่าช้าที่จะตรวจสอบสต็อกสินค้าคงเหลือกับทางผู้ขาย

รายละเอียดสินค้าล่าสุดที่เรามี

ลองทบทวนราคาสินค้าและแหล่งขายของณ บ้านวรรณกรรม หนังสือ เรื่อง บาดาล / ลักษณวดี ในกลุ่มหนังสือ จากร้าน nabaanwannagum_officialshop ซึ่งมีผู้ซื้อสินค้านี้ไปแล้วกว่า 166 ชิ้น นอกจากนี้ยังมีคะแนนรีวิวจากผู้ซื้ออีก 4.9/5 คะแนน สินค้านี้อาจตอบโจทย์สิ่งที่คุณกำลังมองหาหรือไม่ก็ได้ ลองแวะเยี่ยมชมดูก่อน หากถูกใจสามารถสั่งซื้อได้โดยตรงในช่องทางการสั่งซื้อของผู้ขาย

รายละเอียดสินค้า
ชื่อเรื่อง: บาดาล
นวนิยายที่เกี่ยวข้อง (ควรอ่านต่อเนื่อง):
(1) บาดาล
(2) เทวปักษี
(3) เทพอวตาร
บทประพันธ์โดย ลักษณวดี
ประเภท: แฟนตาซีไทย/ไตรภาค/ตำนานเทพ
ปกอ่อน สองเล่มจบ
จำนวนหน้า: 590 หน้า
Edition: 5th (03/2553)
ISBN: 978-616-214-3878
เรื่องย่อ
'มุกลินลวา' อาศัยอยู่กับยายในบ้านริมน้ำมาตั้งแต่เด็ก เนื่องจากพ่อแม่เธอได้หายไปพร้อมกับเครื่องบินโดยสารระหว่างเดินทางไปต่างประเทศ แต่มุกลินรู้สึกอยู่เสมอว่าแม่เธอนั้นอยู่ในน้ำ มีครั้งนึ่งมุกลินไปเที่ยวกับเพื่อนๆ หญิงสาวมองเห็นชายคนหนึ่งเดินอยู่ริมทะเลสาบจากระยะไกล แต่ชายคนนั้นเหมือนจะรู้ตัวและรีบลงน้ำหายไป ความแปลกใจในเหตุการณ์นี้ทำให้มุกลินจำจนขึ้นใจ ผู้ชายที่มุกลินเห็น คือ 'ภุชเคนทรา' โอรสองค์โตแห่งพญาวาสุกินาคราชแห่งบาดาล ภุชเคนทราก็แปลกใจที่มุกวินมองเห็นกายทิพย์ของเขาเช่นกัน ภุชเดชและภุชคลดา พระขนิษฐา จึงนิมิตกายใช้ชื่อ 'ภุชา' กับ 'ลดา' ขึ้นมาบนโลกมนุษย์เพื่อพิสูจน์เรื่องนี้ เมื่อทั้งคู่ขึ้นมายังโลกมนุษย์มุกลินได้พบกับคุณภุชาและคุณลดาหลายต่อหลายครั้ง และทุกครั้งสร้างความแปลกประหลาดใจให้เธอเสมอ จนกระทั่งถึงวันออกพรรษา มุกลินและเพื่อนๆ ไปรอชมบั้งไฟพญานาคที่จังหวัดหนองคาย คืนนั้นมุกลินตัดสินใจผ่านเข้าไปยังเมืองบาดาล เพราะแน่ใจว่าแม่ของเธออยู่ที่นั่น โดยมีคุณภุชา และ คุณลดาคอยช่วยเหลือ มุกลินรับรู้ว่าเชื้อสายส่วนหนึ่งของเธอมาจากเทวนาคาโดยผ่านทางพระสมุทรกานดาคุณยายที่แท้จริงของเธอ มุกลินได้พบพ่อและแม่ในซากเครื่องบิน พ่อนอนหลับ โดยมีแม่คอยถ่ายเทพลังทิพย์ให้ เพราะไม่อาจตัดใจ พระสมุทรกานดาก็ปล่อยให้แม่ของเธอหายไปไม่ได้จึงต้องจุติ
คำนำ
โลกนี้ เหลือที่ จะนึกฝัน
เป็นมายา แปรผัน เปลี่ยนได้ง่าย
จริง-เท็จ เท็จ-จริง ปะปนไป
จริงตรงไหน เท็จตรงไหน ใครรู้จริง!
“แม่ของมุกมากับน้ำ...ลูก” สตรีผู้ประกาศสัจจะในคําพูดแล้ว สิ่งที่พูดจะมิเท็จเป็นอันขาด สตรีผู้ให้ความรัก ความกรุณามหาศาล อย่างไม่เคยมีใครให้และเสียสละปานนี้ได้ เมื่อสตรีเดียวกันนี้ ผู้ทะนุถนอมอุ้มชูทั้งเธอและแม่ด้วยหัวใจอันพิศุทธิ์ยิ่ง...เอ่ยกับเธอเช่นนี้
ฤา ‘ความจริง’ จะเป็นอื่นได้
เฉกเดียวกับชื่อเธอ ที่สตรีตรงหน้าบอกว่า แม่ตั้งชื่อนี้ให้
‘มุกลิน’ เพื่อนๆ หรือใครๆ เรียกเธอเช่นนี้ หากน้อยคนนักจะรู้...ชื่อเต็ม ๆ ‘มุกลินลวา’ ไข่มุกแห่งสายน้ำ
มุกลินลวา ทรงความหมาย อัญมณีล้ำค่าแห่งห้วงทะเล ลึก! ชื่อเธอผูกพันกับห้วงมหานทีสีทันดร แม่เธอมากับน้ำ พ่อเธอเป็นมนุษย์ ใช่แล้ว...โลกนี้ เหลือที่ จะนึกฝัน และนั่นยังไม่เท่ากับการหายไปของทั้งพ่อและแม่ อย่างค้นหาไม่พบ หากละม้าย...แม้แลจะวิบวับ เลือนราง
เธอคล้ายจะ รู้...จริง-เท็จ เท็จ-จริง ปะปนไป
ด้วยศรัทธาในรัก ด้วยกระแสผูกพันและอะไรบางอย่าง อันยิ่งกว่า หากจะติดตามหา ‘ผู้เป็นที่รัก’ เธอต้องไปตรงนั้น ห้วงทะเลลึก!
ตรงนั้น ใช่หรือไม่...บาดาล!
และถ้าใช่ เธอมีฤทธีใดฤา จึงจักไปให้ถึง...บาดาล หนึ่ง ในสามโลก อันนับเนื่องจากสวรรคพิภพและมนุษย์

โลกตรงนั้น มีเรื่อง เกินฝัน
แม้จิน- ตนาการ ก็มีถึง!
ทั้งสามโลกมีเส้นขีดคั่นบาง ๆ เป็น ‘ข้อห้าม’ อันพึงยุ่งเกี่ยวกัน ในโลกบาดาล ‘เทวนาคา’ คือโอปาติกะหนึ่งในกําเนิดสี่ที่ ‘ผุด’ ขึ้นเอง มิใช่กําเนิดจากครรภ์เยี่ยงมนุษย์ และมิใช่กําเนิดจากไข่เช่นนาคในมหาตล
หน้าที่แห่งเทวนาคา คือการดูแลมหาสมุทรทั้งหมด
การแบ่งแยก ‘หน้าที่’ เป็นเส้นขีดคั่นที่จะไม่ล่วงละเมิด
ทั้งสวรรคพิภพ และโลกบาดาล อาจเกี่ยวข้องกัน ทว่าแทบจะไม่เกี่ยวข้องกับ ‘ภพกลาง’ คือมนุษยภพ
ถ้าไม่จําเป็น และหรือ...ไม่ได้รับพระบัญชา
‘ภุชเคนทรา’ ดูเหมือนไม่มี ‘เหตุ’ ทั้งสองประการ!
หากภุชเคนทรา คือเทวนาคา ผู้ ‘ขึ้นไปเดินริมหาด’!!!
และ ‘รู้’ ทันควันว่ามีคนเห็น...ปัญหาคือ ‘ทําไมคนเห็นด้วย?’ เมื่อ ‘เทวะ’ หมายถึงผู้มีแสงทิพยาในตัว ความเป็นทิพยะ ดวง ตามนุษย์มักจะรับภาพไม่ได้ แม้ ‘ภุชเคนทรา’ จะมีแสงทิพย์ โรจนาน้อยกว่าเทพเบื้องสูง หากความละเอียดแห่งแสงทิพยะ เพียงนี้ ย่อมเพียงพอที่ดวงตามนุษย์จะจับภาพไม่ได้
แต่เธอ ‘เห็น’ และเขา...ผู้ ‘ถูกเห็น’ ก็รู้ตัว
แปลก...เธอ มนุษย์ผู้นั้นละม้าย ‘มีอะไรบางอย่าง’
เป็นมนุษย์ หาก ‘มี’ เกินมนุษย์
มิใช่เทวะ ฤาจะผุด ขึ้นมาได้
งามละไม ละม้าย กับนางพราย
มีสัญญาณ ประหลาดหลาย ในตัวนาง!
และจะเร็วไปไหม ถ้าจะเอ่ยนําว่า เธอผู้นั้น เป็นพระนัดดา ‘หลานยาย’ ของพระสมุทรกานดา ซึ่งเป็นพระขนิษฐา ‘องค์โปรด’ แห่งพญาอนันตนาคราช อันภุชเคนทรา ได้รู้จักนามเธอในกาลต่อมาว่า ‘มุกลินลวา’
จึงมีทั้ง ‘เรื่องยุ่ง’ และ ‘เรื่องรัก’
ทั้งสาระอีกมากมายที่ปรากฏ เหลือตรึก เหลือนึกเกินคาดฝัน ใน ‘บาดาล’ อันสนุกสําราญ จากปลายปากกา ‘ลักษณวดี’ ที่ปรารถนาจะบอกกับผู้อ่านของเธอว่า…
อีกมาก ไม่เคยรู้ ต้องเรียนรู้
อีกมาก ไม่เคยดู จะได้เห็น
อีกมาก ไม่คิดฝัน จะได้เป็น
อีกมาก ยังซ่อนเร้น ลับลี้ไกล
-
รักชนก นามทอน
บรรณาธิการ สํานักพิมพ์ ณ บ้านวรรณกรรม
เดือนมีนาคม ๒๕๕๒