ราคาล่าสุด ณ บ้านวรรณกรรม หนังสือ เรื่อง เทวปักษี / ลักษณวดี

สินค้าณ บ้านวรรณกรรม หนังสือ เรื่อง เทวปักษี / ลักษณวดี ที่คุณกำลังเยี่ยมชมนี้ จะถูกจัดส่งจากจังหวัดกรุงเทพมหานครฯ โดยร้านnabaanwannagum_officialshop โดยเมื่อคุณสั่งซื้อณ บ้านวรรณกรรม หนังสือ เรื่อง เทวปักษี / ลักษณวดีผ่านเว็บไซต์หรือแอพพลิเคชั่นของช้อปปี้ ร้านnabaanwannagum_officialshop จะเป็นผู้ดูแลควบคุมการจัดส่งสินค้าให้กับคุณเอง โดยณ บ้านวรรณกรรม หนังสือ เรื่อง เทวปักษี / ลักษณวดีนั้นมีการจำหน่ายไปแล้วมากกว่า 132 ชิ้น อีกทั้งยังมีผู้ที่กดถูกใจสินค้านี้ไปแล้วมากกว่า 70 ครั้ง ด้วยราคาเพียง 340฿ จากราคาปกติ 400฿ อาจเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ณ บ้านวรรณกรรม หนังสือ เรื่อง เทวปักษี / ลักษณวดีได้รับความนิยม

รายละเอียดสินค้าล่าสุดที่เรามี

ลองทบทวนราคาสินค้าและแหล่งขายของณ บ้านวรรณกรรม หนังสือ เรื่อง เทวปักษี / ลักษณวดี ในกลุ่มหนังสือ จากร้าน nabaanwannagum_officialshop ซึ่งมีผู้ซื้อสินค้านี้ไปแล้วกว่า 132 ชิ้น นอกจากนี้ยังมีคะแนนรีวิวจากผู้ซื้ออีก 4.9/5 คะแนน สินค้านี้อาจตอบโจทย์สิ่งที่คุณกำลังมองหาหรือไม่ก็ได้ ลองแวะเยี่ยมชมดูก่อน หากถูกใจสามารถสั่งซื้อได้โดยตรงในช่องทางการสั่งซื้อของผู้ขาย

รายละเอียดสินค้า
ชื่อเรื่อง: เทวปักษี
นวนิยายที่เกี่ยวข้อง (ควรอ่านต่อเนื่อง):
(1) บาดาล
(2) เทวปักษี
(3) เทพอวตาร
บทประพันธ์โดย ลักษณวดี
ประเภท: แฟนตาซีไทย/ไตรภาค/ตำนานเทพ
ปกอ่อน สองเล่มจบ
จำนวนหน้า: 602 หน้า
Edition: 1st (12/2553)
ISBN: 978-616-214-1744
เรื่องย่อ
'มุกลินลวา' หญิงสาวลูกครึ่งมนุษย์และเทวนาคา เธอมีความจำเป็นต้องเดินทางเข้าสู่แดนทิพยภูมิเพื่อพบกับพระโสมราช ขอให้ประทายน้ำอำมฤตเพื่อที่จะนำมาช่วยคนรักคือภุชเคนทรา การเดินทางครั้งนี้ได้รับความช่วยเหลือจากเนตาเทวีพระสหายของพระนางสมุทรกานดา และสดายุ ครุฑาหนุ่มรูปงามสดายุใช้เล่ห์อุบายล่อลวงพระโสมเทพในขณะที่กำลังต่อสู้อยู่ระหว่างสงครามเทพกับอสูรทำให้พระโสมเทพเผลอประทานน้ำอำมฤตมาให้หนึ่งหยดแต่พอตั้งสติได้ก็รู้ว่าโดนหลอก สดายุก็เลยโดนฟาดด้วยฤทธิ์บาดเจ็บสาหัส มุกลินจึงตัดสินใจใช้น้ำอำมฤตช่วยชุบชีวิตสดายุไว้ ด้วยเหตุนี้น้ำอำมฤตจึงเปลี่ยนหน้าที่เทพดูแลมาเป็นพระอินทร์ที่แดนดาวดึงส์ มุกลินและสหายได้รับความช่วยเหลือจากพระนารทฤาษีใช้กลอุบายให้พระอินทร์นำเอาผอบน้ำอำมฤตออกมาให้มุกลินได้สัมผัสด้วยความที่มีเชื้อสายเทวนาคาสามารถเรียนรู้ การตกผลึกของน้ำอำมฤตรับเอาพลังแห่งทิพยาที่อยู่ในน้ำอมฤต มุกลินจึงสามารถนำเอาพลังทิพยาที่ได้นั้นมาช่วยเหลือคนที่เธอรักได้สำเร็จในที่สุด
คำนำ
ขอบใจนัก ที่รัก สิ่งเดียวกัน
ขอบใจนัก ที่ยัง ระลึกได้
ขอบใจนัก ที่ไม่ลด ค่า ‘เรา’ ไป
ขอบใจนัก ที่ไว้ใจ เราเช่นเป็น
บทกวีนี้ แม้ไม่ทั้งหมด แต่ก็แทนใจของผู้เขียน ‘ลักษณวดี’ และสํานักพิมพ์ ณ บ้านวรรณกรรม ที่รู้สึกอบอุ่นเสมอในผู้อ่านของเรา กับเวลาเกือบหกสิบปีของนาม ‘โรสลาเรน-ทมยันตี’ และยี่สิบปีของ ณ บ้านวรรณกรรม
บางความรู้สึกมันลึกสุดจะบรรยาย บางเรื่องราวมันเกินตรึก นึกฝัน บางทีเพียงอักษรมากมายกับการบรรยาย ฤา จะใช้พรรณนาโวหารก็ตาม ก็ยากจะเก็บความถ่ายทอดอารมณ์ ได้หมดจดครบถ้วนตามจิตจินตนาตามปรารถนาให้เห็นให้เป็น ‘ภาพ’ เดียวกัน
เราจึงมักเห็นผู้เขียนใช้ ‘บทกวี’ ในจังหวะที่เหมาะเจาะเสมอในนวนิยาย โดยได้อธิบายถึงเรื่องนี้ไว้ในหลายครั้งว่า...
ภาษากวีให้ทั้งความลึกซึ้ง ทั้งความพิเราะห์
อีกทั้งความอิ่มเอมในอรรถรส ก็ซึมซราบซร่านนัก
ผู้เขียนจึงมักเพิ่มบทกวีในนวนิยายมากขึ้นเป็นลําดับ ทั้งเพราะเหตุผลเบื้องต้น และเพราะตั้งใจให้คนอ่านสนใจบทกวีมากขึ้น ดังเราจะเห็นชัดเจนยิ่งในนวนิยาย ‘เทวปักษี’ นี้
...สายชล ยะยิบ พริบพราย
คนเคย อยู่ในสาย ชลาสินธุ์
เลิศลักษณ์ เลอภพ ราษตริน
บรรทมนิ่ง เดียวดาย ใครแล?
...ด้วยรัก เกิดเหตุ เพราะรัก
ด้วยรัก ต้องแก้ ให้ได้
ด้วยรัก อุปสรรค ฝ่าฟันไป
ด้วยรัก ทำไม่ได้ ตายด้วยกัน!...
ภาพ ณ บาดาล ปรากฏ! บนแท่น...บุรุษลักษณ์วิลาศคงบรรทมสนิท ดุจดังที่มุกลินได้ยลยามจาก หัตถ์หนึ่งทาบบนอุระ อีกหัตถ์ที่วางราบข้างวรกาย บนฝ่าพระหัตถ์มีมุกลินลวาสองเม็ด ที่เธอถวายไว้เฉลิมขวัญ
“สัญญา จะพาคุณภุชา...กลับบ้าน”
เธอไม่เคยคิดถึงบาดาลครั้งใดเท่าครั้งนี้ และไม่เคยคิด...บาดาล คือ บ้าน
ทว่าครั้งนี้ เธอคิดถึงคะนึงหาสุดหัวใจ
‘รัก’ แห่งภุชเคนทรา พาเธอ...คืนเผ่าพันธุ์
‘รัก’ แห่งเธอ จะพาภุชเคนทรา...กลับบ้าน!
นี่คือ ‘ปม’ ที่นวนิยายเรื่อง ‘บาดาล’ วางไว้ให้ผู้อ่านติดตามความสมบูรณ์ใน ‘เทวปักษี’ นี้
นอกจาก เจ้าแห่งหฤทัย ที่รอเธอ ณ บาดาล
และ ‘ใยชีวิต’ ที่เกาะติดวิญญาณและร่างกายแล้ว ใยบางเบาแห่งเสน่หา ได้เกาะกระแสวิญญาณอีกสาย
มุกลินต้องระมัดระวังยิ่ง อย่าให้ใยแห่ง ‘สดายุ’ เกาะติดได้
‘รัก’ เป็นยางเหนียวอย่างยิ่งยากจะตัดขาด สดายุ... ‘อย่าทรงคิดเช่นนั้นเลย’ เธออยากกราบทูล
“ปักษี... ควรร่อน อิสระ
เทวปักษี ควรทรงศักดิ์ ยิ่งกว่า
ปักษี... ไม่ติดพรรณ พฤกษ์ ฤๅนภา
เทวปักษี ควรสง่า เด่น...เดียวดาย"
วายุแรงวูบมา สรรพสิ่งไหวโยก เธอได้ยินสุรเสียงโอรสพระองค์เล็กแห่งพญาครุฑ ห้วน เอาแต่พระทัย
“ไม่!”
พลัน! ปีกสีแดงพราวด้วยละอองทองปรากฏ มุกลินขานพระนามด้วยน้ำเสียงเสนาะ อ่อนโยน พร้อมนอบนบ
“ท่านสดายุ...”
ดวงพักตร์แดงสด ปานกลีบกุหลาบงาม พระโอษฐ์คลี่คลายแย้มน้อยๆ ดวงเนตรกึ่งกลางแดงจรัสวาววามดุจสายวัชระ ฝากความ...
เสน่หา ไม่คลาย วายเสน่ห์
เสน่หา แฝงเล่ห์ รอวันกลับ
เสน่หา พันผูก นานนับ
เสน่หา ชั่วกัป กาลกัลป์
‘ท่าน’ เป็นโอรสพระองค์เล็ก ท่านเอาแต่พระทัยไม่น้อย และใยแห่งเสน่หาของท่านก็ดูจะเหนียวแน่น ยากจะชวนให้ท่านหักพระทัยได้ง่ายๆ
‘ท่าน’ คือ เทวปักษี โอรสพญาเวนไตย
เทวปักษี เป็นความเหิมหาญ มีพรั่นเดชาสิ่งใด
หากด้วยรัก ทําให้ทุกสรรพสิ่งกลับกลาย...งดงาม
แลรัก....ทําให้เทวะผู้ทรงฤทธา เหลือแค่บุรุษเลิศ ลักษณ์ ภุชเคนทรา โอรสพระองค์ใหญ่แห่งพญาวาสุกิ
สดายุ โอรสพระองค์เล็กของพญาเวนไตย
เจ้าแห่งครุฑา!
‘เทวปักษี’ นี้ ทําให้เรื่องราวต่อเนื่องจาก ‘บาดาล’ จบลงอย่างสมบูรณ์แล้ว ลักษณวดีจะเขียน ‘เทพอวตาร’ เป็นลําดับต่อไป... “เป็นเรื่องราวของเทพล้วน ๆ อวตารลง มาเป็นมนุษย์ รบกับอสูรล้วน ๆ เช่นกัน บนโลกมนุษย์ อันถือว่าเป็นภพกลาง บาดาล มนุษย์โลก และสวรรคภพ” ผู้เขียนกล่าวไว้เช่นนั้น
ขอความสุขสวัสดีจงมีแด่ผู้อ่านทุกท่านครับ
-
รักชนก นามทอน
บรรณาธิการ
สำนักพิมพ์ ณ บ้านวรรณกรรม
เดือนธันวาคม ๒๕